To technika polegająca na pokrywaniu suchego tynku farbami zmiesznymi z wodą. Nazwa pochodzi z języka włoskiego, w którym oznacza "na sucho". Tę technikę stosowano od starożytności do XV wieku. W XV wieku wyparła ją technika al fresco (fresk), która pozwala na uzyskanie większej intęsywności barw oraz trwałości malowidła. W XIX wieku stosowano te dwie techniki naprzemiennie.